W naszym kraju notariusz zajmuje niezmiernie ważną rolę, bo jest nie tylko – jak to się często mówi – osobą, której mogą zaufać obywatele, ale też kimś, kto bezbłędnie rozeznaje się w meandrach prawa. Rejent jest zatem funkcjonariuszem publicznym – podobnie jak policjant – oraz jego przeznaczeniem jest dbanie o interesy Klienta. Do rejenta za każdym razem idzie się z konkretną sprawą oraz trzeba wziąć ze sobą wszelakie niezbędne dokumenty. Te, które będą przez niego skonstruowane są przyjmowane jako dokumenty urzędowe i posiadają tzw. moc prawną. Mówiąc inaczej, to co zostało w nich przez strony postanowione zaczyna obowiązywać. Nikogo więc nie powinno zastanawiać, iż do notariusza bezwarunkowo należy zabrać, np. umowy finansowe, dokumenty o intercyzie bądź umowę nabycia lokalu.
Najważniejszym celem notariusza jest działanie jednomyślnie z nakazami prawa, zgodnie ze zdobytą widzą i zdolnościami. W ogóle nie może stąd dojść do takiej sytuacji, gdy notariusz intencjonalnie okłamuje swych Klientów wprowadzając w życie liczne „przeoczenia” oraz zniekształcenia. Każdego notariusza zobowiązuje Kodeks Etyki Zawodowej, jaki dobrze prezentuje to, w jaki sposób notariusze koniecznie muszą postępować.
Umowy, jakie przygotowujemy samodzielnie, m in. umowę najmu domu, zaświadczenie o pełnomocnictwie albo świadectwa o wręczeniu darowizny, mówiąc w skrócie nie są objęte przymusowym poświadczaniem przez notariusza. Zwyczajowo występuje w odpowiednich miejscach pieczęć notarialna, jeśli zależy nam na tym, żeby podnieść pozycję oraz uczciwość oddanego dokumentu. Ściślej mówiąc – nie ma takiego zobowiązania, stąd nie powinniśmy kłopotać się o następne potwierdzenia.
Nasze prawo uznaje jednak te sytuacje, w których rejent jest po prostu potrzebny. Zaliczają się do nich dokumenty, jakie bez jego pieczątki są uznawane za nieważne.
Umowy kupna i zbycia wszystkich nieruchomości – kamienic, domków jednorodzinnych, działek pod budowę, terenów gospodarskich, działek hobbystycznych itd.
Wydanie darowizny, jeżeli darowizną jest nieruchomość
Sprzedaż prawa do lokalu spółdzielczego
Umowa rozdzielczości majątkowej, a zatem tzw. intercyza
Rozdział spadku, jeśli należy do niego jakaś nieruchomość
Dokumenty dla spółek, np. zbycie udziałów
Wyliczone powyżej dokumenty muszą posiadać niewątpliwie pieczęcie oraz autograf notariusza. Pozostałe w sumie nie muszą mieć wyglądu aktu notarialnego, wolno spisywać je w swobodny sposób. Należałoby mieć na uwadze, iż wyłącznie umowy zawarte przed notariuszem na pewno są zgodne z literą prawa.
Jeśli chodzi o spółki handlowe, wówczas obowiązkowo muszą one podpisywać w asyście notariusza, przykładowo zawiązanie spółki akcyjnej, dokumenty tyczące się majątku zakładowego, deklaracje dotyczące przejęcia przez współzałożyciela ustalonej części wkładów.
Wykonanie umowy w Kancelarii Notarialnej i uzupełnienie jej pieczęcią oraz podpisem notariusza podlega właściwym taksom. Są one całkiem wysokie, jednak zależne są szczególnie od wartości przedmiotu umowy. Jeżeli jakakolwiek osoba planuje zbyć własność wartą parę milionów złotych, wówczas musi liczyć się z gigantycznymi opłatami. Maksymalna taksa jest ustalona przez Ministra Sprawiedliwości, jednakże naprawdę jest ona okazała. Notariusze absolutnie nie są przymuszeni do stawiania najwyższych opłat, natomiast co najistotniejsze – rywalizacja pomiędzy kancelariami sama wymusza ich zmniejszenie. Do notariusza zmierzamy najczęściej w niezmiernie ważnych sprawach, więc tych jakie potrzebują pokwitowania poprzez osobę trzecią lub chcemy przechować pokaźną sumę pieniędzy.
Oprócz tego, że osoba mająca posadę notariusza musi obowiązkowo dostać za własną działalność wynagrodzenie, musimy sfinansować podatek, np. od czynności cywilnoprawnych i uregulować opłaty sądowe. Kwoty owe są zwracane poprzez notariusza stosownemu urzędowi skarbowemu bądź sądowi. Na wszystkich dokumentach, powinniśmy dokładnie zweryfikować, co musimy zapłacić. Niezwykle często Klienci dzwonią do Kancelarii w Toruniu i zamierzają natychmiast uzyskać informacje na temat tego, ile dokładnie wynoszą wszystkie należności. Wyłącznie w wypadku taksy notarialnej istnieje szansa negocjacji stawki, bo na różne inne opłaty notariusz zwyczajnie nie ma wpływu.
Przede wszystkim – rejenci ogólnie rzecz ujmując nie mogą podejmować się prac, jakie przeszkadzałyby w dowolnym sensie w spełnianiu zobowiązań osoby zaufania publicznego. Osoba pełniąca funkcję notariusza nie może więc zajmować się dziedziną handlu, pośrednictwem (m in. w nabywaniu działek) czy poradami w biznesie.
Po drugie – mówiąc w skrócie nie powinien zatrudniać się bez wiedzy izby notarialnej, o ile nie będzie to zawód pracownika uczelni, pracownika w szkole czy będącego skupieniem obu.
Po trzecie – pod jedną nazwą czasem może podejmować działania wielu rejentów (przykładowo w postaci spółki cywilnej) natomiast z ograniczoną odpowiedzialnością.
Jeżeli zamierzasz dowiedzieć się o wiele więcej, kliknij w link po prawej stronie – Notariusz Toruń